Misschien zou je het jezelf makkelijker maken
Misschien zou je het jezelf makkelijker maken, Trinus Riemersma
al je je de mensen
terug kon denken als kinderen
dat om die en om die
eens een moeder wakker heeft gelegen
dat een vader trots als een pauw
met ze ging wandelen
dat ze een vingertje knelden
tussen de deur
en huilden om een bloedende knie
en dat ze eens in de
eerste klas hebben gezeten
een veel te groot potlood
in het knuistje
Een medefotograafvriendin attendeerde me onlangs op bovenstaande gadget. Ik ben dol op gadgets. Misschien is het fotografen eigen. Of misschien beelddenkers eigen.
Maar misschien denkt iedereen in beelden en is daar gewoon taal in letters overheen geplakt zodat het meer waar lijkt en weten sommige mensen dat niet meer. Misschien…
Misschien
Bij misschien denk ik aan een potlood. Je kunt potlood weer uitgummen, en je kunt veranderen. Je kunt tekenen én schrijven. Beeld én letters op een rij.
Beginnen is alles
Bij potlood denk ik aan punten slijpen. En bij punten slijpen aan beginnen. Soms kan ik niet meteen beginnen met iets. Ik moet eerst nog andere dingen doen. Die hoeven niet per se iets te maken te hebben met wat ik ga doen. Ik noem dat punten slijpen.
Klaar met punten slijpen
Er komt een moment dat het klaar is met punten slijpen. De bloody limit is bereikt. Dan moet je écht beginnen. Je draait niet meer om dat potlood heen (met je puntenslijper). Het kan simpelweg niet meer. Er is een noodzaak. Je bent het spuugzat, je bent ziek, de rek is eruit, je hart klopt harder en sneller dan ooit, je moet beginnen. NU!
Dan is het handig dat je een potlood bij de hand hebt waarvan je de punt niet hoeft te slijpen omdat ie altijd scherp is. En ook dat je niet hoeft te zoeken naar een gum.
Alles is in potlood geschreven
Dat is zeker.
Lees vooral ook: Urgentie.